Binnen de wicca zijn er een aantal gereedschappen aan te wijzen, niet iedere heks heeft of gebruikt ze allemaal. Hieronder een lijstje van de meest gangbare.

Je Lichaam | Athame | Boleen | Kelk | Staf | Pentakel | Altaar | Ketel | Wierookbrander en Wierook
Zwaard | Bezem | Koorden | Gesel | Halsketting | Andere veelgebruikte voorwerpen

Je Lichaam
Van alle tastbare zaken die in het heksenwerk gebruikt worden, is je lichaam je belangrijkste 'gereedschap'. Naast het simpele feit dat je lichaam een groot stuk van je identiteit vormt en het je geestelijke component materialiseert, is het ook de generator waarmee energie voor magisch werk opgewekt, opgeslagen, versterkt en gericht kan worden. Zorg ervoor dat je weet hoe je biologische lichaam opgebouwd is en hoe het functioneert. Leer de cycli kennen die je lichaam in stand houden en de effecten van die cycli op je geest. Daarnaast is enige kennis van het functioneren van je energiesystemen ook praktisch.

Hoe je je lichaam behandelt is van grote invloed op je geestelijk werk. Je lichaam is je basis, de springplank voor je mentale ik. Een verwaarloosd, gehaat, gespannen, geblokkeerd of verkrampt lichaam maakt het bijvoorbeeld lastig om energie te laten stromen, of om te reizen naar het astrale vlak. Het cultiveren van je lichamelijke kracht, je uithoudingsvermogen en je souplesse ondersteunt sterk je mentale veer- en wilskracht en zorgt ervoor dat je je beter kunt aarden en concentreren.

Net zoals je werk maakt van het maken en onderhouden van je andere magisch gereedschap, is het noodzakelijk om ook je lichaam de aandacht te geven die het nodig heeft om goed te blijven functioneren. Eer je lichaam door te luisteren naar de signalen die het geeft, en daarnaar te handelen (waarbij je je tegenstribbelende Ego waarschijnlijk regelmatig het zwijgen op zult moeten leggen). Kijk kritisch naar je dieet, je genotsmiddelen-intake, en de hoeveelheid beweging en slaap die je iedere dag krijgt. En vergeet vooral niet dat niets je lijf zo goed doet als een positieve en liefdevolle benadering!

Athame
Een athame is een mes waarvan beide kanten van het lemmet geslepen zijn. Verder is het handvat meestal zwart (of donker). Het is dus een tweesnijdend ritueel mes. De athame wordt echter nooit gebruikt om iets fysieks mee te snijden. Of de athame scherp gelaten of botgemaakt wordt, hangt af van de persoonlijke voorkeur of de traditie die een groep volgt. De athame is het symbool voor het element lucht of vuur (traditie afhankelijk). Het wordt gebruikt bij het trekken en afbreken van de cirkel. Het fungeert als een soort geleider van je energie. Een athame kun je natuurlijk kant en klaar kopen (zoek maar eens in dumpstores of van die jachtwinkels). Al zullen ze dat woord overigens in de doorsneewinkel niet kennen, 'tweesnijdend mes' wel. Als je een mes in de winkel koopt, ben je voor seriematige fabrieksprul iets van 30 euro kwijt, voor kwaliteitsmessen kun je rekenen op een prijs tussen de 70 en 200 euro (dan heb je iets bijzonders als een ebbenhouten handvat of damascusstaal). Zoals met alle magische werktuigen is zelf maken het beste. Kan dit niet, bewerk dan in ieder geval iets aan een gekocht mes. Meestal zet je op het handvat je magische naam in een of ander magisch schrift. Vaak worden ook bepaalde symbolen op het handvat gezet. Deze symbolen verschillen per persoon of per coven. Je zou ook kunnen proberen symbolen op het lemmet te etsen (alleen doen als je weet hoe je met sterke zuren om moet gaan).

Aangezien een athame in eerste instantie een wapen is moet je er met respect mee leren omgaan, ook wanneer hij bot is. Wanneer je het mes niet gebruikt, bewaar je het in de schede, heb je er geen, maak er dan een van leer! Laat nooit je mes slingeren. Werk je met andere mensen, dan is het belangrijk je ervan bewust te worden hoeveel langer je wapen is dan je hand zodat je niemand raakt als je het gebruikt. Een mes laat je nooit met de punt naar iemand gericht op de grond liggen, volgens de wapenetiquette is dit onbeleefd en staat het voor een soort bedreiging. Leg liever altijd het handvat richting mensen of cirkelmidden, tenzij rituele symboliek anders voorschrijft. Wanneer je je athame meeneemt naar buiten, pak je je mes in de schede ook nog in een ander tasje of rol je hem in een handdoek, dat pakket stop je dan in je tas. Een mes mag nooit gebruiksklaar in je tas zitten. Verder laat zout water nare vretende roestplekken achter, dus altijd drogen en schoonmaken na gebruik en eventueel met een beetje naaimachine-olie inwrijven voordat je het weer opbergt. Dit oliën moet je zeker ook doen als je het langere tijd niet gaat gebruiken.

Er zijn mensen die grote problemen hebben met het hanteren van de athame en uiteindelijk dan vaak maar een mesvorm uit hout snijden. In feite wordt dan toch het hele idee van een mes losgelaten, en kun je dit eigenlijk echt geen athame meer noemen. In zo'n geval is het misschien een idee de mogelijkheden van de staf als je hoofdgereedschap te ontdekken. Als je dit soort emotionele blokkades tegenkomt, is het van belang die niet te makkelijk te negeren. Juist op het moment dat je weerstand ondervindt, ligt er vaak ergens een inzicht op je te wachten. Verder kan het oplossen van zo'n blokkade je ook in andere delen van je leven naar een nieuw niveau tillen.

Boleen (ook wel boline, of het mes met het witte heft genoemd)
Dit mes vergezelt de athame, maar is minder gangbaar. Het is een mes met een wit heft en wordt juist wel gebruikt om zaken mee te snijden. Bijvoorbeeld voor het afsnijden van kruiden en het krassen van symbolen op kaarsen. Ook een boleen kun je zelf maken. Sommige mensen gebruiken naast of i.p.v. dit mes een sikkeltje.

Kelk
De kelk is het symbool voor water en wordt gebruikt om uit de drinken, om in te schouwen en om water en zout in te mengen (voor het wijden van de cirkel, hiervoor wordt ook vaak een tweede kelk of een ander bakje gebruikt). Het is een vrouwelijk, ontvangend werktuig. Als kelk kan vanalles gebruikt worden, een mooi glas o.i.d kan al heel goed dienst doen. De laatste tijd spot ik nogal eens metalen design ijscoupes bij zaken als de Hema of de V&D, misschien een idee om hier ook eens te kijken. Als je de beschikking hebt over een keramiekoven (hobbyclubje, school, cursus) kun je er zelf een maken uit klei (wel glazuren, maar vermijd lood- of cadmiumhoudend glazuur). Ook uit een blok hout kun je met een houtdraaibank en beitels een kelk draaien. Kijk uit dat je geen giftig hout gebruikt, taxus is berucht! Pas op als je er een van metaal koopt, dat het metaal geen koper, loodhoudend tin of een ander giftig metaal bevat, da's niet zo gezond om uit te drinken. Zoek je een kelk die ook flink wat duiten mag kosten, dan kun je in christelijke liturgische winkels op internet heel mooie niet-standaard kelken vinden, type 'covenerfstuk'

Staf
De staf staat voor het element vuur of lucht (traditie afhankelijk) en wordt ook gebruikt om energie te sturen en te richten. Van de staf bestaan verschillende versies. Een korte en een lange. De korte staf heeft traditioneel een lengte van elleboog tot het puntje van je uitgestrekte hand. De reden hiervan is dat de staf dan door zijn maat aan jou als persoon verbonden is. De lange staf kan even groot zijn als jezelf, of tot je schouder, of tot je derde oog, net wat je prettig vindt. De lange staf hoort overigens meer bij de druïden thuis en komt in de wicca niet zo veel voor. Sommige tradities vereisen een gevorkte top aan de staf.
De staf is bij uitstek een werktuig om zelf te maken. Verdiep je eens in de magische betekenis van de verschillende bomen. Als je op zoek gaat naar hout voor een staf, betoon dan vooral respect voor de boom die een tak voor jou afstaat. Het kan geen kwaad om een aantal keren de desbetreffende boom te bezoeken om contact te leggen. Bomen staan nogal anders in de tijd dan mensen (boompje grooot, plantertje dood...). Doe het vooral heel rustig aan, vertraag en neem alle tijd wanneer je contact legt met een boom, dan begrijp je elkaar beter. Als je dit verder doortrekt, zou je kunnen proberen in contact te treden met de dryade van de boom, en daarmee een gedachtenuitwisseling aangaan over wat je naar de boom brengt, en wat je hoopt te mogen ontvangen.

En als je dan een tak mag nemen, gebruik je toch zeker een goeie scherpe(!) snoeischaar en misschien zelfs wondafdekmiddel om infecties (loodglans is een veel voorkomende) aan de boom te voorkomen. Sommige bomen blijven bloeden (sap lekken uit een snoeiwond) in bepaalde jaargetijden, wat ze erg kan verzwakken. Dus vooraf een bieb-boek over boomsnoei inkijken lijkt me geen overbodige luxe. Overigens is er in het najaar, tijdens de snoeitijd, vaak genoeg 'afvalhout' in parken en bossen te vinden waarvan je ook een staf kunt maken. Dan laat je het snoeien gewoon over aan de professionals.

Laat het (eventueel) geschilde hout minstens twee weken of langer op een luchtige, niet te warme plek drogen voor je het gaat bewerken, anders kan het splijten. Na bewerken en schuren kan een afwerking met bijenmeubelwas een mooie warme gloed aan het hout geven en de kleur van de houtnerven prachtig ophalen.

Pentakel
Het pentakel is een platte, ronde schijf met daarop een afbeelding van het pentagram. Bepaalde tradities verlangen ook nog andere symbolen rondom het pentagram. Op de onderkant staan jouw persoonlijke symbolen die aangeven hoe jij in het Universum staat. Het pentakel is een symbolische, geconcentreerde voorstelling van jou en de wereld. Het pentakel vertegenwoordigt het element aarde en dient als focuspunt, om het zout en water te consacreren en om energie en jezelf te aarden. Het pentakel kan gemaakt zijn van verschillende materialen zoals koper, aardewerk, glas, steen of hout. Het pentakel is ook weer een werktuig dat heel goed zelf gemaakt kan worden. Al eens gedacht aan zoutdeeg? De ingediënten van dit materiaal ondersteunen absoluut het element aarde. Boetseren, lang bakken (eigenlijk drogen), schilderen, heel goed aflakken (anders kan het weer zacht worden) en je hebt een zelfgemaakt pentakel waar meer van jezelf zit dan wat je ook maar in de winkel (of Internet) koopt. Voor houten pentakels kun je plakken afzagen van een stukje boomstam. Hier kun je in de snoeitijd meestal makkelijk aan komen. Laat het hout heel lang en niet te warm drogen, anders scheuren de plakken lelijk in. Een andere bron voor houten pentakels zijn ronde houten kaasplanken van de Blokker of een andere huishoudzaak. Deze hebben meestal een handzame maat. Beschilderen, met een guts bewerken of met een fijne soldeerbout pyrograferen... klaar. Koperen pentakels reageren erg sterk met zout, dus is het belangrijk je pentakel (vooral de groeven van de gravering) goed schoon te houden. In sommige boeken wordt dit gereedschap ook een pantakel of een paten genoemd. De aanduiding 'paten' is eigenlijk een foutieve benaming aangezien dat een stukje katholiek misgereedschap is, in de vorm van een ronde schijf van metaal, waarop de gewijde hostie wordt gelegd en aan God wordt aangeboden.

Altaar
Het altaar is je werkblad, je basis. Hierop staan je spullen tijdens een ritueel. Meestal wordt er een werk altaargebruikt dat voor een ritueel wordt opgebouwd, en erna weer wordt opgeruimd. Het altaar is bij veel mensen ook een vaste plek in huis geworden waar je even je spirituele aandacht op kunt richten. De plek waar je je dag kunt beginnen en eindigen. Het is een focuspunt. Als altaar kan vanalles gebruikt worden. Van een doek op de vloer voor een tijdelijk altaar tot een plankje in een boekenkast als discreet plekje met wat spulletjes die jou herinneren aan de dingen die belangrijk zijn voor jou. Een werkaltaar dat gebruikt wordt om mee te werken in de cirkel moet vooral stevig staan en recht zijn zodat je kaarsen niet wiebelen en je spullen er niet af rollen.
Kisten en kastjes zijn praktisch omdat je er je gereedschap in op kunt bergen. Zo zijn ouderwetse nachtkastjes van de rommelmarkt vaak erg geschikt als altaar doordat ze meestal bergruimte met een deurtje hebben. Als je buiten werkt kan je altaar een boomstronk of een platte steen zijn, ook hier weer een oppervlak waar je spullen op kunt neerzetten.

Een altaar is ook een heel mooi werkstuk om zelf te maken. Het zelf bouwen van jouw heilige plek, als weerspiegeling van wie jij bent en de wereld waarin jij leeft, is het bouwen van de basis, het werk waar al het andere op steunt, je verankering in de materie.
Als je zelf een altaar wil ontwerpen, hoef je niet meteen aan hele kasten te denken, denk voor een eerste werkstuk bijvoorbeeld aan een houten plank op korte pootjes dat je op een ander meubelstuk kan zetten. De bovenkant van het blad kun je op allerlei manieren versieren, iets wat je met een bestaand meubelstuk meestal niet echt kan doen.

Een simpele manier om aandacht te schenken aan je spirituele natuur in het dagelijks leven, is het frishouden van je altaar. Hou het het altaar en alles wat erop staat vrij van stof en ander vuil. Hou altaarkleden schoon en verwijder kaarsvetspetters uit de stof. Ververs dingen als kommetjes water of bloemen heel regelmatig. Door je altaar fris te houden, blijft de energetische lading die jij aan je spirituele plek geeft helder, en blijft het een positieve uitstraling houden op jou en de omgeving waar het altaar staat. Probeer eens in de aankleding van je altaar op tijd mee te gaan met de seizoenen, en dingen ook tijdig weer op te ruimen. Op die manier blijft je focus gericht, ook op momenten dat het in het dagelijks leven wat hectisch eraan toe gaat en het spirituele aspect ondergesneeuwd dreigt te raken.

Als je een bepaalde plek een hele poos als altaar gebruikt, zul je merken dat de inrichting ervan en de zorg die je ervoor draagt vaak een afspiegeling is van je eigen innerlijke gesteldheid. Let er eens op, het kan je aparte inzichten geven in jezelf.

Bij het inrichten van een (werk)altaar is het van belang niet krampachtig een of ander schema vast te houden dat je in een boek vond. Je altaar is je verbindingsplek en bij de inrichting daarvan is het vooral van belang naar je intuitie te luisteren en zorgvuldig je spullen te arrangeren. Ik merk zelf altijd dat als ik blijf arrangeren totdat het werkelijk KLIKT, mijn altaar goed resoneert met mij, de tijd van het jaar en mijn huis. Hierbij kan het gebruiken van geometrische patronen helpen om een bepaalde energie-uitstraling te krijgen. Experimenteer eens met de uitwerking van vierkanten, cirkels, driehoeken en doorgetrokken lijnen in de opstelling van je spullen. En als laatste nog een tip: een uitdrukking van Leven op je altaar in de vorm van bijvoorbeeld een bloesemtak, bloemen, een plant of klimoprank is iedere dag weer een blijvende reminder aan de Krachten die regeren over leven en dood.

Ketel
De welbekende heksenketel op drie pootjes (drievoudige Godin). In verschillende maten verkrijgbaar, vaak van gietijzer. De ketel is symbool voor het ontvangende en het creatieve vrouwelijke, de schoot van de Godin. Deze wordt tijdens rituelen vaak gebruikt om een vuurtje met brandspiritus en een bodempje zand in te maken (nooit doen binnenshuis als je onervaren bent met vuur en/of geen deugdelijke blusmiddelen bij de hand hebt, en echt helemaal nooit andere brandbare vloeistoffen als terpentine of wasbenzine gebruiken want die ontploffen met een vuurbal). Op rommelmarkten of in kringloopwinkels kun je deze ketels vrij vaak vinden. Als het een verrroest exemplaar betreft, probeer dan eens een nachtje, of langer, weken in cola. Om de buitenkant weer mooi zwart te krijgen, kun je kachelpoets gebruiken.

Koperen ketels kunnen chemisch reageren met vloeistoffen als druivensap, wijn of andere zure bestanddelen waarbij giftige koperverbindingen gevormd kunnen worden. Het is geen goed idee om soepjes, brouwsels of dranken te koken in een koperen ketel en die daarna te nuttigen. Koken in een schone gietijzeren ketel is zonder risico's.

Wierookbrander en Wierook
Wierook is van het element lucht en wordt gebruikt om de cirkel en voorwerpen te wijden. Ook speelt de geur een belangrijke rol in de verplaatsing van de alledaagse realiteit naar de Plek tussen de Werelden in de Cirkel. Wierook kan je bewustzijn lichtjes of heftig veranderen (al naar gelang de gebruikte ingrediënten). Geuren werken in op de oudste delen van je hersenen en hebben sterk effect op je (diepe) onderbewuste.

De soort wierook die in een wierookbrander gebruikt wordt, is korrelwierook. Deze bestaat uit harsen, gommen en/of kruiden. Deze wierook brand je op smeulende houtskoolrondjes en geeft behoorlijk wat rook. De kooltjes kun je krijgen bij veel new-age winkels, toko's en winkels met religieuze parafernalia. Kijk bij de aanschaf van wierook en kooltjes uit dat je niet wordt afgezet. Meer dan 2 euro voor een rol van 10 kooltjes is duur. Voor een klein zakje of potje korrelwierook betaal je tussen de 2 en 6 euro. Kooltjes bevatten salpeter dat als zuurstofdrager werkt (de knetterende vonkjes die erdoorheen trekken) zodat ze snel smeulen. Lukt het knetteren en smeulen niet echt en gaan je kooltjes uit, dan zijn ze te vochtig. Droog ze twee dagen op de verwarming en ze doen het weer (daarna in een luchtdichte pot bewaren). Kijk op de pagina over harsen en gommen voor uitgebreidere info en wat tips en truukjes met betrekking tot het gebruik van wierook.

Als wierookbrander wordt vanalles gebruikt, van bloempot tot zo'n echte aan kettingen. Als je een voorwerp als brander wilt gebruiken moet het vuurvast zijn. Ook wordt het ding vreselijk heet, dus een vuurvast tegeltje om hem op te zetten is absoluut nodig. Hou er verder rekening mee dat een hete bloempot of aardewerken schaal wel eens te heet kan zijn om op te pakken en te verplaatsen tijdens een ritueel (dit geldt zeker voor metalen exemplaren). Test dit dus voordat je een brander in rituelen gaat gebruiken.

Verder vul je het wierookvat altijd met een voldoende dikke laag zand. Gewone tuinaarde kan verbranden en gaan stinken. Als je in de buurt geen zand kunt vinden, kun je in de supermarkt een bus vogeltjeszand halen, dat werkt net zo goed. Ik heb zelf een keer ongeveer anderhalve kilo zand van een jaarfeest-strandwandeling naar huis meegenomen, schoongespoeld en gedroogd. Dit werkt prima en voelt net even wat meer 'verbonden'. Verder kun je eventueel enkele kiezeltjes onder het houtskooltje leggen om de lucht er goed omheen te laten circuleren wanneer het slecht wil smeulen.

Een houtskooltje kun je met je vingers in een kaarsvlam houden om het aan te steken. Vind je dit een beetje eng, dan kun je bij huishoudwinkels terecht voor een suikerklontjestang, perfect om kooltjes mee vast te houden. Scheelt verder ook weer zwarte vingers.

Heb je een wierookvat aan kettingen gemaakt of gekocht en met zand gevuld, dan is het belangrijk te oefenen in het rondlopen en zwaaien zodat je er handig in wordt. Probeer gevoel te krijgen voor het gewicht en de balans van het ding voordat je met vuur gaat rondzwaaien. Bij sommige gammele exemplaren wil de loeihete deksel er soms afdonderen wanneer je verkeerd zwaait. Als de ring aan de bovenkant, waar de kettingen samenkomen, eigenlijk te iel en te priegelig is om goed vast te pakken, kun je hem beter vervangen door een grote sleutelring (haal je bij de schoenmaker). Die is steviger en beter vast te pakken, wat de veiligheid ook weer verhoogt.

Slinger-wierookbranders hebben vaak een dun voetje, waardoor ze wat instabieler staan. Met brandende houtskool en in de knoop geraakte kettinkjes, kan het dan al gauw gevaarlijk worden. Als je de mogelijkheid hebt, is het een beter idee ergens bij of aan je altaar een haak te monteren waar je de brander vrij aan kunt ophangen (liever niet te dicht bij de muur, want wierook maakt -helaas- op den duur van die vettige vlekken op de muur). Er bestaan ook speciale wierook standaards (te koop bij winkels met liturgische spullen) om je brander aan op te hangen, maar die zijn prijzig.

Natuurlijk kun je ook wierook stokjes en kegeltjes gebruiken. Kijk uit voor goedkopere merken, die stokjes zijn gedipt en bestaan uit een geurloze houtdrager die in synthetische etherische oliemix wordt gedoopt. Ze zijn meestal te herkennen aan de lichtbruine kleur van de laag om het bamboestokje en ruiken erg heftig en 'snoeperig' nog voordat je ze aansteekt. De olie wil ook nogal eens vettige verkleuringen op de verpakking geven, Als heks zou ik dit soort namaak vermijden en voor geuren uit de natuur gaan. O ja, die stokjes uit India en dat soort landen worden heel vaak onder erbarmelijke omstandigheden door kindslaven gerold die een paar cent (of wegens schuldaflossing niets) per duizend stokjes krijgen. Wierookmerken die eerlijke handel drijven zullen dit meestal op de verpakking vermelden, en zijn natuurlijk altijd bij fair trade winkels te krijgen. Een hogere prijs is meestal een indicatie voor betere kwaliteit bij wierook. Japanse wierookstokjes (bevatten geen bamboestokje) en kegeltjes zijn over het algemeen van erg hoge kwaliteit en zuiverheid.

Naast de korrelwierook kun je op veel altaren ook sweetgrass vlechten en saliebosjes tegenkomen. Deze vormen van wierook zijn specifiek bedoeld om mensen, ruimtes en voorwerpen energetisch te reinigen, en zijn afkomstig uit de Indiaanse sjamanistische traditie. Het gebruik is vrij simpel. Steek het bosje salie of sweetgrass aan een kant aan en blaas de vlam uit, waarna de boel vrij heftig gaat smeulen en roken. Leg het bosje op een hittebestendig schaaltje. Vervolgens kun je de rook richting de te reinigen persoon of door de ruimte wapperen, of een voorwerp door de rook halen. Het bosje doof je het best door het met de smeulende kant een poosje in een laagje zand te drukken. (In de new age winkel worden vaak van die mooie abalone schelpen verkocht als 'authentiek' schaaltje om salie in te branden. De abalone populaties zijn sinds de jaren 1990 door overbevissing, stroperij, ziektes en parasieten erg uitgedund, dus laat die schelpen maar liever liggen als er niet op staat dat ze van een kwekerij komen.)

Als je binnenshuis met vuur werkt is het belangrijk je verantwoordelijkheid te nemen en te zorgen dat er altijd blusmateriaal in de buurt is (lees: op de plek waar je een ritueel doet); bijvoorbeeld een brandblusser, branddeken (haal je bij doe-het-zelf winkels) of grote emmer zand. Gebruik verder je gezond verstand. Laat brandende kaarsen en smeulende houtskool niet onbeheerd achter. Vind je persé dat je een kaars onbeheerd helemaal moet laten opbranden, dan kun je dat het beste in de hoek van je douche of in een gootsteen doen, en zorg dat huisdieren of kleine kinderen er dan niet bij kunnen. Een ongeluk zit in een klein hoekje en je zou echt niet de eerste zijn met brandende gewaden, altaarkleden of gordijnen...

Zwaard
Dit vertegenwoordigt het element lucht of vuur (traditie afhankelijk) en kan gezien worden als de grote, wat ceremoniëlere broer van de athame. Zwaarden zijn heel bijzondere krachtvoorwerpen. Het staal van een goed gesmeed zwaard kan 'zingen' in je hand. Het is alsof het leeft. Door de bijzondere vorm, en de materiële eigenschappen van goed gesmeed staal kunnen deze voorwerpen bijzonder goed energie geleiden en richten. Ik heb voor mezelf gemerkt dat zwaarden vaak veel uitdrukkelijker 'uitnodigen tot energetische samenwerking' dan bijvoorbeeld athames.

Het zwaard is absoluut niet noodzakelijk, zeker niet voor de beginner. Wordt eerder gebruikt in covens en is dan meestal voorbehouden aan hogeregraads heksen. De enige keer dat het zwaard fysiek gebruikt wordt, is bij het feestelijke aansnijden van de taart bij een handvasten in de coven. In de traditionele wicca wordt een vrouw die in rituele setting een zwaard omgordt, dan beschouwd als een man.
Het zwaard is binnenshuis misschien wat lastig te gebruiken. Je hebt zo'n punt al gauw op je voet gezet. Wapenbeheersing is hier nog meer van belang dan bij een athame. Het is voor ons, gewone mensen, niet verboden om een zwaard te bezitten voor 'decoratieve' doeleinden, maar je mag het alleen goed verpakt/opgeborgen in het openbaar vervoeren. Het is dus link om met je blanke zwaard in een bos te gaan zwaaien als je de kans loopt gezien te worden door een onschuldige voorbijganger.
Soms verkoopt een toneelkostuumverhuur een deel van de collectie, soms zitten daar mooie zwaarden bij. Bij de aanschaf van een zwaard of athame (of wapen dat hiervoor gaat dienen) is het belangrijk er zeker van te zijn dat dit nooit gewelddadig gebruikt is aangezien dit het ongeschikt maakt voor magisch werk (b.v. steekwapens uit WO I en WO II worden nogal eens op rommelmarkten of verzamelbeurzen aangeboden). Ieder voorwerp heeft een verleden en dat is zeker bij messen en zwaarden vaak niet zonder serieus bloedvergieten en geweld.

Als je na een poos gaat voor het 'levende staal' van een waarlijk magisch werktuig is het misschien verstandig geen 'Conan de Barbarian-dertien in een dozijn' zwaard van internet te plukken, maar een bekwame wapensmid op te zoeken en uit zijn collectie dat zwaard uit te zoeken dat op je wacht. Dan ben je een boel centen armer, maar heb je wel geïnvesteerd in een levenslange samenwerking. Of dit iets is voor jou, zal je verlangen en je gevoel je in de loop van de tijd duidelijk maken. Ook voor het zwaard geldt dat regelmatig inwrijven met minerale olie het in roestvrije topconditie houdt.

Bezem
Ook de aloude heksenbezem heeft een plaats binnen de hedendaagse hekserij. De bezem wordt gebruikt om de ruimte waar de cirkel getrokken gaat worden te vegen om zo het energetisch 'vuil' van het alledaagse te verwijderen. Je zorgen, ruzietjes en alledaagse gedachten veeg je a.h.w. uit de ruimte waar je daarna een plek tussen de werelden gaat creeëren. Verder is de bezem ook een vruchtbaarheidssymbool. De bezem is met wat handigheid zelf te maken van een rechte stok, heide-, wilge- of berketakken, touw / ijzerdraad / leren banden (de laatste maak je eerst nat voordat je ze knoopt, ze krimpen bj het drogen en trekken goed strak).

Koorden
Deze worden gebruikt bij inwijdingen, handvasten en koordmagie. Verder zorgen ze voor dolle pret bij cirkeldansen met meerdere mensen. De hoeveelheid koorden en de kleuren van een set zijn afhankelijk van de traditie waarbinnen je werkt of je persoonlijke voorkeur. Koorden kun je kopen op de markt of bij een fourniturenwinkel. De gebruikte lengte hangt ook weer af van traditie of persoonlijke voorkeur. Gebruik ook hier liever natuurlijke materialen dan synthetische. Koop niet te dunne koorden want dan krijg je de knopen er niet meer uit. De eindjes knoop je niet dicht tegen rafelen want dan 'sluit' je het koord a.h.w waardoor bij koordmagie de energie er niet zo doorheen stroomt. Knopen in het koord gebruik je om er energie in op te slaan die je later los kan laten door de knoop los te maken. Liever dus met een stukje garen de eindjes van het koord afbinden. Koorden zijn de enige tools die wel eens vervangen moeten worden aangezien het best kan voorkomen dat je voor bepaalde vormen van koordmagie je koorden doorknipt, begraaft of verbrandt.

Koorden kunnen ook zelf gevlochten worden uit strengen garens met behulp van bepaalde vlechttechnieken, waarvan de Japanse kumihimo techniek misschien wel het bekendst en het bruikbaarst is. Als je intensief met het maken van koorden aan de slag wilt, is het boek 'Creative Kumihimo' van Jacqui Carey, ISBN 0-9523225-0-1, een inspirerende aanrader.

Gesel
De gesel is door zijn associatie met BDSM en pijn een nogal omstreden heksengereedschap. Hij komt voornamelijk voor in de Gardneriaanse en Alexandriaanse tradities als symbool van reiniging, en de bereidheid tot leren door lijden. De gesel kan gebruikt worden om een trance-staat op te wekken. Dit gebeurt door het ritmisch toedienen van 'slagen' hetzij aan jezelf, hetzij aan een ander. Het is de bedoeling duidelijk voelbare, maar niet echt pijnlijke klappen toe te dienen. Het ritme van de slagen in combinatie met een verandering in de bloedstroom van de ontvanger zorgen voor een vrij snelle bewustzijnsverandering richting ontspanning (het schijnt zo te zijn dat in sommige covens zelfs deze klappen uiterst symbolisch te noemen zijn, en eerder als 'aaien' omscheven zou moeten worden, waarbij het gebruik van de gesel dan 'an sich' niet tot een snelle bewustzijnsverandering leidt). De gesel heeft zeven stroken, is van zijde of leer aan een handvat en wordt in de praktijk voornamelijk gebruikt in coven initiatierituelen.

Halsketting
Binnen de traditionele heksenkringen is het gebruikelijk dat de vrouwen in de cirkel een ketting van wisselend geregen barnstenen en gitten dragen. Deze ketting symboliseert de kring van wedergeboorte. Verder is de afwisselende kleur van de kralen een mooie referentie naar polariteit, zon & maan symboliek, en evenwicht.

Andere veelgebruikte voorwerpen

Altaarkaarsen
Deze twee kaarsen zijn meestal van de dikke soort. Ze zijn bedoeld om het altaar te verlichten. Meestal zijn ze wit of creme (bijenwas). Sommige mensen kiezen voor een dikke witte en een dikke zwarte kaars om de dualiteit symbolisch op het altaar uit te drukken.

Hoekkaarsen
Deze kaarsen worden op de vier windrichtingen van de cirkel gezet en zorgen daarnaast ook heel praktisch voor het verdere licht in de ruimte. De kleur kan per sabbat/esbat verschillen. Ook worden verschillende kleuren kaarsen of kandelaars gemaakt van verschillende materialen gebruikt voor de elementen. Kaarsen voor ritueel gebruik horen traditioneel geen dierlijke vetten te bevatten en door en door gekleurd te zijn (dit laatste kun je meestal aan de onderkant controleren, doorgekleurde kaarsen hebben vaak een recht afgesneden onderkant waar je het aan kunt zien). Of dit laatste van belang is moet iedereen natuurlijk zelf bepalen.

Beeldje
Veel mensen vinden het prettig een of andere voorstelling in de vorm van een beeldje of plaatje op hun altaar te zetten. Deze voorstelling geeft meestal een bepaald aspect van Godin en/of God weer dat hen persoonlijk zeer aanspreekt. Dit kan ook best een steen, plant of iets anders uit de natuur zijn. Zo'n beeldje is niet bedoeld om te aanbidden, maar als altaarfocuspunt.

Altaarkleed
Op het altaar wordt vaak een kleed gelegd. Meestal om het geheel op te fleuren of om een bepaalde lading aan het altaar te geven. Een schoon en gestreken kleed kan de lading van een altaar 'verfrissen'. Sommige mensen hebben zelfs een speciaal kleed voor elk jaarfeest. Kijk bij het kopen van kant en klare kleden ook weer uit voor het derde-wereldspul dat vaak door kleine kindertjes in erbarmelijke en gevaarlijke omstandigheden wordt geverfd/genaaid/geborduurd. Altaarkleden zijn met een naaimachine heel snel en makkelijk zelf te maken. Met restjes stof kun je allerlei figuren appliceren. Ook kun je met de satijnsteek of de knoopsgatsteek van een naaimachine allerlei figuren erop borduren.

Schaaltjes
Tijdens een ritueel zijn meestal een aantal schaaltjes nodig: voor water, zout en koekjes. Meestal worden hiervoor kleine aardewerken of glazen schaaltjes gebruikt. Voor het water wordt ook wel een tweede kelk gebruikt. Verder is er meestal een plengschaaltje. Na de Grote Rite wordt een beetje wijn en stukje koek of brood overgelaten om te offeren. De wijn gaat in een plengschaaltje en wordt meestal buiten uitgegoten bij een boom. De koek kun je aan de vogels overlaten.

Bordje voor wierookbenodigdheden
Het is erg handig bij rituelen op of naast je altaar een klein bordje klaar te zetten met daarop een houtskooltje, een lepeltje om wierook mee te scheppen en een suikerklontjestang. Met de tang is het makkelijker een kooltje goed aan te steken zonder je vingers te branden. Sommige wieroken kunnen na een poosje bitter gaan ruiken of heel veel verstikkende rook gaan ontwikkelen, in zo'n geval is het handig een spateltje erbij te hebben om de woest walmende wierookresten van het kooltje af te schrapen.

Bel
De bel dient om bepaalde delen van een ritueel aan te kondigen of af te sluiten. Het geluid van de bel haalt iedereen weer bij de les en zorgt voor focus tijdens een ritueel. Het beste is een bel met een mooie heldere klank. Hiervoor kun je ook een klankschaaltje of tibetaanse tsjinga's (bekkentjes) gebruiken.

Muziekinstrument
Veel wicca's gebruiken een instrument in de cirkel. Hierbij gaat het dan meestal om een instrument als een trommel, ratel, rammelaar of sistrum. Het geluid van het instrument kan effectief worden gebruikt om een ruimte of een persoon te reinigen of deelnemers aan een ritueel in een licht veranderde bewustzijnsstaat te krijgen. Ook kan er een trancestaat mee bereikt worden. Bij cirkeldansen worden trommels vaak gebruikt om tempo aan te geven of om de energie binnen de cirkel op te zwepen. Verder wordt er natuurlijk ook gewoon muziek mee gemaakt.

Olie
Het gebruik van plantaardige oliën zoals olijfolie, zonnebloemolie en met name de etherische oliën is een heel breed gebied om te verkennen. Als 'gereedschap' wordt een oliemengsel vaak gebruikt om mensen mee te wijden of te zalven. Een zalving met olie houdt in dat je een mens of voorwerp als het ware 'vervult' met een geestelijke intentie.Verder worden kaarsen met olie opgeladen voor magisch gebruik. En zuivere minerale olie (naaimachinolie bijvoorbeeld) is natuurlijk ook nodig om je messen in goede, blijvend roestvrije conditie te houden.

Zout
Zout is verbonden met het element Aarde. Het is erg zuiverend en wordt gebruikt om te reinigen. Zeezout heeft misschien toch wel een streepje voor omdat het niet sterk geraffineerd is (en het komt niet uit mijnen). Als je een speciaal zout wil reserveren voor ritueel gebruik, is het misschien een idee om een pot grove zeezoutkristallen (crystal salt flakes) bij de supermarkt te halen. Dit zout is wat makkelijker in het gebruik en de uitstraling is 'zoutiger' omdat de mooie kristalstructuur duidelijk zichtbaar is. Een andere manier om speciaal zout voor rituelen te prepareren is door, met rituele intentie, een verzadigde zoutoplossing te maken (je kunt ook met zeewater werken), en het zout langzaam uit te laten kristalliseren. Hierdoor krijg je nog duidelijkere kubusvormige kristallen. Mediteren op dit kristallisatieproces kan inzicht geven in de aard van Zout en hierdoor ook de betekenis ervan voor jou binnen rituelen verdiepen.

Gebruik bij het openlucht-cirkeltrekken in de natuur liever geen zout water, aangezien planten heel slecht tegen de zoutoplossing kunnen. Doe dit al helemaal niet als je een vaste plek gebruikt, want dan sta je na verloop van tijd tegen een dode cirkel van verdorde planten te kijken. Improviseer dan liever door wat aarde of zand van de plek zelf te gebruiken.

all graphics & content © Mandragora, 1995-2017
En dit betekent dat het niet de bedoeling is graphics en/of tekst van deze site te kopiëren en op je eigen site te zetten.